Narysować

Umiem napisać, ale już narysować czegoś czy ładnie zagrać nie umiem. Nawet porządnie napisać o rysowaniu czy o graniu nie umiem. A niektórzy umieją narysować czy zagrać i o rysowaniu albo graniu umieją napisać. Andrzej-Łódź np. umie o graniu napisać, bo czy zagrać umie, to nie wiem. Roger Scruton też o graniu umie napisać. W książce Kultura jest ważna pisze Scruton m.in. o muzyce i broni tonalności. Twierdzi, że tonalność jest ważna, bo usuwając tonalność, zlikwidujemy przystępność polifonii dla wszystkich, nie tylko dla ekspertów.

A znowu Wilhelm Sasnal, zdaje się tęgi lewak, ładnie umie narysować. Parę lat temu znalazłem, bodaj w Przekroju, taki jeden rysunek Sasnala, który bardzo mi się spodobał. Było późne popołudnie, jesień albo zima, dawno po zmroku, więc świeciły latarnie uliczne, co lubię, no i poszedłem do biblioteki, usiadłem w czytelni, coś tam sobie czytałem, porobiłem notatki, a na koniec sięgnąłem po Przekrój, żeby rysunek Sasnala zobaczyć. I właśnie ten rysunek znalazłem, który bardzo mi się spodobał, który wręcz wlazł mi do głowy i do dzisiaj w tej głowie tkwi. Na tym rysunku chłopak był, co to przy stole siedział, a widzieliśmy go od tyłu, a matka chłopaka obok stała i mówi, że co ten chłopak tak siedzi smutny, a chłopak na to, że wojna jest gdzieś tam, a matka mowi, żeby może na dwór trochę wyszedł, bo - powiada matka - jest wiosna, a chłopak na to: - Jest wojna.

Na koniec zobaczcie, bo nie da się pewnych rzeczy napisać tak, jak można je narysować albo zagrać, co niewolnik narysował i w salonie24 powiesił (jak się w obrazek kliknie, to on się powiększy i zacznie działać, bo to taki obrazek, co się rusza, a nie umiem tak wkleić, żeby się od razu na blogu ruszał):