A co Ananda obchodzi to, jak ja funkcjonuję w szachach?

Magdalena Żardecka-Nowak napisała bardzo fajne Posłowie do książki Trzy antagonistyczne wersje dociekań moralnych, której autorem jest Alasdair MacIntyre (napisałbym to zdanie inaczej, ale nie wiem jak; no bo jak to napisać: książki Alasdaira MacIntyre'a czy książki Alasdaira MacIntyre'go? :-))

MacIntyre, który był już admiratorem Marksa, a także, jak twierdzi smootnyclown - komunitarianinem, od pewnego czasu jest tomistą. No i w tej swojej książce opisuje trzy tradycje dociekań moralnych. W skrócie: tradycja tomistyczna opiera się wierze w Pana Boga i na prawie naturalnym, w tym na uznaniu, że istnieje coś takiego jak natura człowieka. Tradycja encyklopedii ufundowana jest na wierze w to, że istnieje jedna, wspólna wszystkim, a zatem niekontrowersyjna, racjonalność - chodzi tu o wynalzaek Oświecenia. Wreszcie tradycja genealogii, wywodząca się od Nietzschego, odrzuca przekonania encyklopedystów i nie wierzy w jakąś jedną obiektywną prawdę czy w racjonalność i ciągle ze wszystkim zrywa, od wszystkiego się dystansuje, wszystko demaskuje i podważa; jednym słowem - postmoderna.

Żardecka-Nowak bardzo chwali MacIntyre'go (wybrałem taką wersję :-)) po czym niezmiernie go krytykuje, zadając np. takie pytanie: Dlaczego [MacIntyre] uważa, że interpretując dzieła Tomasza, sam przekroczył społeczne i kulturowe ograniczenia, na których istnienie skądinąd wielokrotnie na uwrażliwia? Albo: Jak to możliwe, że XIII-wieczna teoria ma moc rozwiązywania współczesnych problemów?

To są znakomite pytania i aż mnie korci, żeby wysłać do babki maila z gratulacjami :-)))

W swoim Posłowiu Żardecka-Nowak robi dużo odniesień do książki Jadwigi Staniszkis O władzy i bezsilności. Nie czytałem książki Staniszkis, więc mogę mówić tylko o tezach Żardeckiej-Nowak, która pisze:

Zdaniem Staniszkis, różnice między Europą Zachodnią i Wschodnią widoczne są do dziś, a granica wpływu nominalizmu nadal oddziela centrum od peryferii. Polska pozostała w tomistycznym kręgu myślenia o polityce i podkreślania moralnego wymiaru ładu społecznego jako zakorzenionego w prawie naturalnym. Prawdopodobnie dzięki temu znalazła siłę i formę wyrazu w walce z komunizmem. Jednocześnie ten sam tomizm uniemożliwia nam rozumienie zasad funkcjonowania współczesnego świata.

To bardzo ciekawe stwierdzenie (obojętnie, czy to stwierdzenie Staniszkis, czy Żardeckiej-Nowak). No bo niby jaki problem w tym, że coś tam uniemożliwia nam rozumienie współczesnego świata? Nie zawsze jest tak, że rozumienie czegoś tam jest konieczne. Weźmy takiego Viswanathana Ananda, szachowego mistrza świata. Czy Vishi, zasiadając do partii ze mną, potrzebuje rozumieć, w jaki sposób ja funkcjonuję, że tak powiem, szachowo? A co to Ananda obchodzi? On po prostu siądzie przy desce i skopie mi dupę tak, jak chce. Zrobi swoje i skopie mi dupę, tak, jak chce. Tyle.

 

Najsilniejszy szachista z którym grałem, miał 49. ranking na kuli ziemskiej. Fajna to była gra. Fritz, taki fest silny program szachowy, drugi najsilniejszy po Rybce, pokazywał, że po 17 posunięciach miałem lekką przewagę - 0,37 (progi szachowe jakoś tam wyliczają ten balans). Po kolejnych 13 posunięciach grzecznie się poddałem, podpisaliśmy blankiety, zrobiliśmy sobie zdjęcia i cholernie zadowolony poszedłem do takiej jednej knajpy na Chmielnej w Warszawie, w której piwo Carslberg (sponsor Liverpoolu), kosztowało 13 zyli. A ten gościu z 49. rankingiem na świecie? Nie wiem, co on, w każdym razie wiem, że nie przejmował się tym, czy dobrze rozumie moje funkcjonowanie w szachach :-)))

OK, ale być może idzie o to (obojętnie, czy Staniszkis idzie, czy Żardeckiej-Nowak), że co prawda tomizm pomógł nam ustać  w walce z komuną, ale teraz, po obaleniu komuny, cały ten tomizm jest Diabła wart, bo świat inaczej funkcjonuje, inaczej w tym sensie, że w dzisiejszym świecie tomizm to anachronizm, jakiś bibelot, do którego mamy sentyment, ale który już dawno nie działa. Jeśli rzeczywiście o to idzie, to wygląda na to, że zwolennicy tezy, którą przedstawiła Żardecka-Nowak opierając się na Staniszkis, zakładają, iż nie grozi nam już żadna komuna ani inny  podobny syf, w związku z czym możemy spokojnie odłożyć tomizm na półkę z pamiątkami.

Pomyślałem sobie, że to bardzo chujowo i że jeśli nie mylę się w swojej diagnozie, to tych wszystkich liberałów czym prędzej trzeba wziąć za mordę i robić swoje. Po co? Ano dla własnego bezpieczeństwa, jeśli rozumiecie, co mam na myśli. A jeśli nie rozumiecie, to rozważcie, jakiego to dzieła dokonali holenderscy nominaliści w Srebrenicy.