Chińskie szachistki pracują zarobkowo w Wigilię

W tureckiej Antakyi (Hatay) kończą się szachowe indywidualne mistrzostwa świata kobiet. Do finału dotarły dwie Chinki - Lufei Ruan i Yifan Hou. Po czterech finałowych partiach granych tempem klasycznym mamy remis, więc wszystko rozstrzygnie się w tiebreaku - najpierw cztery partie rapidowe, później - jak trzeba - dwa blitze, a w razie konieczności armagedon. Tiebreak grany jest dzisiaj, czyli w Wigilię; podglądam sobie w Necie jak tam idzie chińskim szachistkom - w pierwszym rapidzie był remis.

Rzecz jasna nie tylko chińskie szachistki pracują zarobkowo w Antakyi - organizatorzy tych mistrzostw też pracują zarobkowo, no i dziennikarze piszący o mistrzostwach itd.

Mnóstwo ludzi pracuje w Wigilię, przy czym podkreślam, że mam na myśli pracę zarobkową, a nie na przykład taką, że kobiety i mężczyźni sprzątają mieszkania, albo przygotowują jedzenie na wigilijną wieczerzę, albo drwa rąbią na podpałkę, żeby już w Święta nie rąbać.

Chyba jest tak, że od kiedy jest Wigilia, mnóstwo ludzi pracuje zarobkowo w ten piękny dzień. Weźmy taki PRL - ilu to ubeków musiało zapierdalać na pasterkę z magnetofonami, żeby nagrać kazania księży. A dzisiaj? Nie znam się na tym, ale tak sobie po amatorsku myślę, że dzisiaj, mimo postęp techniki (można tak deklinować, tzn. zamiast "mimo postępu techniki" powiedzieć "mimo postęp techniki"; to jest staromodne, ale poprawne, np. Tatarkiewicz deklinował tak w swojej Historii filozofii - ot, choćby pisząc o Epikurze, napisał tak: Mimo ten wyłom, sądził, że wyjaśnia świat jako wynik mechanicznie działających materialnych sił - to cytat z tomu pierwszego; zresztą, widać to najlepiej na tym przykładzie - możemy powiedzieć "mimo tego" albo "mimo to"), współczesne ubeki muszą się jeszcze bardziej napracować, także w Wigilię, bo wskaźnik zapytań w Polsce, aż 35 razy większy niż wskaźnik zapytań w Niemczech (kurwa, ale to są jaja :-))) nie bierze się z niczego - żeby mieć taki wskaźnik ludzie muszą się fest narobić.

Ale nie tylko współcześni ubecy wykazują się pracowitością - myślicie, że dzisiejsi dziennikarze mainstreamowych gazet czy mainstreamowych mediów elektronicznych nie zapierdalają na pasterki z magnetofonami (osobiście jestem zdania, że bardziej z tymi magnetofonami zapierdalają dziennikarze mainstreamowych gazet, bo jak już oni nagrają, co trzeba, to o tym napiszą w swoich gazetach, a mainstreamowe media elektronicznie posieją temat tak, jak trzeba)?

Albo takie szpitale. W szpitalach są chorzy ludzie i niektórzy z nich umierają, także w Wigilię. I często jest tak, że jedynymi ludźmi towarzyszącymi tym, którzy umierają, są ludzie pracujący zarobkowo.

Ludzie pracujący zarobkowo w Wigilię nie są w stanie załatwić wszystkich ważnych spraw, także w Wigilię. Bo co mogą zrobić ludzie pracujący zarobkowo w Wigilię w sytuacji, kiedy w ten piękny, szczególny dzień, ktoś jest bardzo smutny z tego powodu, że, jak powiedział kiedyś jeden klecha, drugi ktoś, najważniejszy i umiłowany, jest daleko myślą i kochaniem?

Przy okazji - fraza: być daleko myślą i kochaniem, moim zdaniem, dupę urywa.

Dobra, powiem tak - ludzie pracujący zarobkowo w Wigilię nie załatwią wszystkich ważnych spraw, ale też nie liczymy na to, że załatwią. No bo nie liczymy - prawda?