Życzenia (trochę długie :-)))

Napisałem taki tekst:

Słuchajcie, chłopaki. Dobra to była gaduła. Pokazała, że nikt z Was nie jest w stanie unieść tematu. Ale fajnie, żeście w Biblii poszperali i powklejali trochę cytatów.

Powiem Wam, co myślę. Otóż myślę, że byłoby super, gdyby tak który z Was napisał mniej więcej tędy: - A co mnie, kurwa, obchodzą jakieś karpie i inne bydlęta? Jebać karpie! Chcę mieć świeżego karpia na Wigilię Bożego Narodzenia, to będę go mieć i przyniosę go sobie do domu w torebce foliowej. Bo co mi kto zrobi??? W ogóle pierdolę zajmowanie się bydlętami - Pan Bóg stworzył mnie na swój obraz i podobieństwo, w związku z czym jeżeli tylko jestem w stanie, to będę postępował z bydlętami tak, jak mi wygodnie.

Gdyby ktoś tak powiedział, to uznałbym go za pojeba ale i za mężczyznę. Niestety - zaprezentowaliście się jako niedoruchane cnotki. Najbliżej takiej rzetelnej, męskiej wypowiedzi był GPS.65, który stwierdził, że wierzy w realnie istniejące prawo do zabijania, z którego to prawa wynika prawo do torturowania - niestety, GPS.65 poważnie zjebał sprawę ontologicznie :-)))

No, trzymajcie się, dobrzy chrześcijanie, uczeni ludzie, panowie świata całego. Pielęgnujcie tę swoją śmieszną, karykaturalną, antropocentryczną wizję.I jeszcze jedno - jak ustawicie swoim dzieciom szopki, to nie zapomnijcie o figurkach zwierząt, tych wszystkich krówek, owieczek i osiołków, które Panu swemu oddawały cześć w betlejemskiej stajence. Bo taka jest Tradycja, czyż nie?

Dobrych Świąt Bożego Narodzenia życzę Wszystkim.

Ten tekst to mój ostatni komentarz pod notką Luki [dopisek z 23 grudnia - już u Luki mojego tekściku nie ma, ktoś go usunął]. W komentarzach parę razy zacytowałem fragment z Listu do Rzymian św. Pawła Apostoła. Fragment ten, nieco rozszerzony, wkleję i tutaj. Wybaczcie, że istotne dla mnie fragmenty napiszę na czerwono:

Sądzę wreszcie, że cierpienia obecnego czasu są nie do porównania z chwałą, jaka ma nas opromienić. Całe bowiem stworzenie z wielką tęsknotą wyczekuje objawienia się synów Boga. Bo całe stworzenie podlega marności - nie z własnej woli, lecz z woli tego, który to sprawił. Ma ono jednak nadzieję, że doczeka się uwolnienia z niewoli powodującej zagładę i otrzyma wolność, która darzy chwałą, jaką cieszą się dzieci Boga. Wszak wiemy, że całe stworzenie cierpi straszne udręki aż do tej pory.

Powiem tak: z teologią mam kłopot. O ile bowiem z filozofią jakoś sobie radzę, to z teologią radzę sobie słabo. Moim zdaniem cała teologia to taka argumentacja, jak to mówił ojciec Bocheński, kołowata (Bocheński nie mówił, że teologia jest kołowata, tylko tak w ogóle zamiast o argumentacji kolistej, co jest poprawnym wyrażeniem, mówił o argumentacji kołowatej). Nie mam kłopotu z poczuciem sacrum, nie mam kłopotu z tabu, nie mam kłopotu z religią, ale z teologią kłopot mam. Czytam wielu teologów, uznaję klasę wielu z nich, wiele z tego, co napisali teologowie wyzyskuję na rozmaite sposoby, niemniej jednak z teologią idzie mi jak po grudzie. Pewnie już tak zostanie.

Moim zdaniem z zacytowanego Pawłowego tekstu wynika przynajmniej to, zwierzęta cierpią i że na objawienie się synów Boga czeka całe stworzenie, a więc i zwierzęta. Komentatorzy Biblii Poznańskiej, a jest to znakomite wydanie, odnosząc się do cytowanego fragmentu Listu do Rzymian piszą tak:

Cierpienie nie dorównuje wielkości chwały, jaka stanie się udziałem nie tylko chrześcijan, lecz także całego stworzenia.

I dalej:

Całe stworzenie jest zainteresowane ostatecznym losem człowieka, gdyż los ten jest losem całej natury.

Pomyślałem sobie tak: skoro całe stworzenie jest zainteresowane ostatecznym losem człowieka, to czy człowiek nie powinien zainteresować się losem całego stworzenia?

Zdaję sobie sprawę z tego, o czym w książce Kultura jest ważna pisał Roger Scruton:

Wychowanie religijne od wieków w bardzo niewielkim stopniu zajmuje się doktryną. Jego zasadnicze przesłanie jest zawarte w rytuałach, maksymach i opowieściach, których cel stanowi wychowanie moralne - nauczenie wychowanków, co mają robić, a przede wszystkim, co mają czuć w codziennych okolicznościach ludzkiego życia.

O tym, co napisał Scruton, wiem. Wiem jednak i to, że ludzie zawsze idą za elitami; elity zawsze są z przodu. I niedobre jest popełnianie błędu anachronizmu - w obie strony, i do tyłu i do przodu. Z tego, że św. Tomasz z Akwinu zalecał zabijanie heretyków (a zalecał: Ze strony zaś Kościoła jest miłosierdzie troszczące się o nawrócenie błądzących: stosownie do nauki Apostoła, nie potępia ich od razu, lecz dopiero: „po pierwszym i drugim upomnieniu”; po tym zaś, skoro heretyk nadal trwa w uporze, straciwszy nadzieję w jego nawrócenie, mając na uwadze zbawienie innych, Kościół karą klątwy wyklucza go ze swojego łona i następnie zostawia go sądownictwu świeckiemu, by przezeń był usunięty ze świata karą śmierci.) nie wynika, że dzisiaj uznajemy za chwalebne zabijanie heretyków.

Mówię Wam - elity są istotne. W książce Teologia zwierząt Andrew Linzey napisał mniej więcej to, że ci wszyscy lewaccy obrońcy "praw zwierząt" głupio robią nie wchodząc w przymierze z obrońcami "praw zwierząt" motywowanymi teologicznie, bo tracą szansę na posługiwanie się naprawdę przytomnymi argumentami. Ja myślę podobnie, tyle, że również na odwyrtkę - obrońcy "praw zwierząt" powodowani teologicznie robią głupio potępiając w czambuł wszystkie lewackie akcje w sprawie zwierząt. Przecież można wpływać na ludzi, próbować robić tak, żeby ludzie mieli coraz większą świadomość, żeby nie przyczyniali się w głupi sposób do cierpienia zwierząt. Zapytacie po co to robić? Już odpowiadam - ano chociażby po to, żeby zmniejszać jakiekolwiek cierpienie na świecie. I, tak sobie myślę, również po to, żeby ludzi uwrażliwiać w określonym kontekście, a jest to kontekst następujący: ci, którzy wzdragają się przed zadawaniem cierpienia zwierzętom są, przynajmniej tak uważam, mniej podatni na zadawanie cierpienia ludziom. Oczywiście pełno jest lewactwa, które będzie bronić każdej mrówki, gardłując jednocześnie za prawem do aborcji. To jest jasne, ale kto powiedział, że życie jest łatwe?

***

Za chwilę Boże Narodzenie. Życzę Wam zatem Dobrego.

Posłuchajmy kolędy. Zauważcie, że w tej kolędzie śpiewają, iż bydlęta klękają :-)))